Alquil poliglicósidos en produtos de coidados persoais

Durante a última década, o desenvolvemento de materias primas para produtos de coidado persoal avanzou en tres áreas principais:

（1） suavidade e coidado da pel

（2） altos estándares de calidade mediante a minimización de subprodutos e trazas de impurezas

(3) compatibilidade ecolóxica.

As normativas oficiais e as necesidades dos consumidores estimulan cada vez máis desenvolvementos innovadores que seguen os principios de sustentabilidade de procesos e produtos.Un aspecto deste principio é a produción de alquil glicósidos a partir de aceites vexetais e carbohidratos de fontes renovables.O desenvolvemento da tecnoloxía comercial require un alto nivel de control sobre as materias primas, as reaccións e as condicións de procesamento para satisfacer os requisitos de calidade das materias primas cosméticas modernas e producilos a un custo razoable.No campo da cosmética, o alquil glucósido é un novo tipo de surfactante con propiedades non iónicas e aniónicas convencionais.Ata a data, a maior proporción de produtos comerciais son os produtos de limpeza representados por glicósidos de alquilo C8-14, que se caracterizan polas súas características de coidado da pel e do cabelo.O poliglicósido de alquilo C12-14 actúa como emulsionante en formulacións específicas e en particular en microemulsións e estuda o rendemento do poliglicósido de alquilo C16-18 como base de o/w autoemulsionante mesturada con alcohol graxo.

Para as formulacións de limpeza corporal, un novo surfactante moderno debe ter unha boa compatibilidade coa pel e as mucosas.As probas dermatolóxicas e toxicolóxicas son necesarias para avaliar o risco dun novo surfactante e o deseño máis importante para identificar a posible estimulación das células vivas na capa basal epidérmica.No pasado, esta foi a base das afirmacións de suavidade do surfactante.Ao mesmo tempo, o significado da suavidade cambiou moito. Hoxe, a suavidade enténdese como a compatibilidade completa dos surfactantes coa fisioloxía e función da pel humana.

A través de diversos métodos dermatolóxicos e biofísicos, estudáronse os efectos fisiolóxicos dos surfactantes na pel, partindo da superficie da pel e avanzando ata a capa máis profunda de células basais a través do estrato córneo e a súa función de barreira.Ao mesmo tempo, sensacións subxectivas. , como a sensación da pel, rexístranse a través da linguaxe do tacto e da experiencia.

Os alquil poliglicósidos con cadeas de alquilo C8 a C16 pertencen ao grupo de surfactantes moi suaves para formulacións de limpeza corporal.Nun estudo detallado, describiuse a compatibilidade dos alquilpoliglicósidos en función da cadea de alquilo puro e do grao de polimerización. Na proba de cámara de Duhring modificada, o alquil poliglicósido C12 mostra un máximo relativo dentro do intervalo de efectos de irritación leve mentres que C8, O alquil poliglicósido C10 e C14,C16 produce menor puntuación de irritación.Isto correspóndese con observacións con outras clases de surfactantes.Ademais, a irritación diminúe lixeiramente co aumento do grao de polimerización (de DP= 1,2 a DP= 1,65).

Os produtos APG con lonxitude de cadea de alquilo mixta teñen a mellor compatibilidade global cunha proporción máis alta de glicósidos de alquilo longos (C12-14). Comparáronse coa adición de sulfatos de éter alquilo hiperetoxilado moi suave, glicina anfótera ou acetato anfótero e proteína extremadamente suave. -ácidos graxos sobre coláxeno ou substancias proteolíticas do trigo.

Os achados dermatolóxicos na proba de lavado flexible do brazo mostran a mesma clasificación que na proba de cámara de Duhring modificada onde se investigan sistemas mixtos de alquil éter sulfato e alquil poliglicósidos ou co-tensioactivos anfóteros.Non obstante, a proba de lavado de flexión do brazo permite unha mellor diferenciación dos efectos.A formación de eritema e escamación pode reducirse en 20-30 D/o se ao redor de 25 °10 de SLES se substitúen por alquil poliglicósido, o que indica unha redución de aproximadamente un 60 %.Na acumulación sistemática dunha formulación, pódese conseguir un óptimo mediante a adición de derivados proteicos ou anfóteros.